از یک اندوه جمعی عظیم حرف می زدیم،و آزاده چیز قشنگی گفت!

"از داشتن این اندوه عظیم جمعی

حس خوبی دارم

چیزی که می تواند موثر و خلاق باشد! "

یا چیزی در همین مایه ها،با همین مضمون! حالا من یک اندوه عظیم دارم خیلی عظیمتر از اندوه تمام آن جمعیت! و خوشحالم که خودم تنها بارش را به دوش می کشم و طبیعتن اثر وخلاقیتش هم در انحصار من است! چه خوب که هیچ کسی در غم من شریک نیست!